Zinnige en zuinige zorg: Helicobacter pylori diagnostiek uit feces

In Nederland heeft ruim 30% van de mensen met maagklachten de Helicobacter pylori bacterie in hun maag. Ongeveer 20% van de Helicobacter pylori dragers, krijgt ooit een ulcus. Tevens geeft dragerschap een verhoging van het risico op maagcarcinoom met
een factor 3.

Wanneer Helicobacter diagnostiek?

Op basis van de huidige NHG standaard ‘maagklachten' is het advies om Helicobacter diagnostiek te verrichten in geval van:

Herkomst uit land met een hoge Helicobacter pylori prevalentie: (mediterrane landen, het Midden of Verre Oosten, Afrika, Midden- en Zuid-Amerika). Voer de diagnostiek uit voorafgaand aan starten met PPI;
Persisterende of recidiverende klachten of chronisch PPI-gebruik bij patiënten zonder klachten;
Na elke Helicobacter pylori-eradicatiebehandeling;
Een aangetoond ulcus ventriculi;
Indicatie voor NSAID bij ulcus in de voorgeschiedenis en onbekende Helicobacter pylori-status.

Helicobacter pylori diagnostiek uit feces

Bij Saltro kan het onderzoek naar Helicobacter pylori op drie manieren plaatsvinden. De patiënt kan een C13 ureumademtest laten doen, het is mogelijk een feces in te leveren waarin de aanwezigheid van Helicobacter pylori onderzocht wordt (middels antigeenbepaling in feces). Tot slot is het mogelijk in serum antistoffen tegen Helicobacter pylori te laten bepalen. Ter voorbereiding van onderzoek op Helicobacter pylori antigeen test is het van belang dat de patiënt:

4 weken geen antibioticum
2 weken geen PPI
1 dag geen H2-antagonist gebruikt

De C13 ureumademtest en de Helicobacter pylori antigeentest zijn nagenoeg vergelijkbaar wat betreft de sensitiviteit en specificiteit. De NHG standaard adviseert de Helicobacter pylori antigeen test in feces aan. Ook wat kosten betreft is het fecesonderzoek het meest patiëntvriendelijk.

Kortom, het Helicobacter pylori onderzoek in feces is een goed voorbeeld van zinnige en zuinige zorg.